Ως παράδειγμα ο κ. Αγγελόπουλος αναφέρει το πρόσφατο ταξίδι του υπουργού στη Μόσχα στα μέσα Μαρτίου, με αφορμή την τουριστική έκθεση ΜΙΤΤ, και την προηγηθείσα κατά λίγες ημέρες επίσκεψη της υφυπουργού για τον ίδιο λόγο στη ρωσική πρωτεύουσα. Η κυρία Γκερέκου βρέθηκε στη ρωσική πρωτεύουσα τέσσερις ημέρες και την ημέρα που αποχώρησε αφίχθη ο κ. Γερουλάνος.
Αυτό που έκανε εντύπωση στους έλληνες παράγοντες του τουρισμού ήταν το γεγονός ότι ενώ οι εκπρόσωποι του κλάδου είχαν συνεργαστεί με την κυρία Γκερέκου για τη στάση της ελληνικής πλευράς απέναντι στα ερωτήματα και τις ανησυχίες των tour operators, ξαφνιάστηκαν με την εμφάνιση του κ. Γερουλάνου ο οποίος είχε τη δική του ατζέντα. Οι δηλώσεις του κ. Γερουλάνου, όπως επισημαίνει ο κ. Αγγελόπουλος, «δεν συνέπεσαν, απαραίτητα, με τις δηλώσεις της υφυπουργού, οι οποίες ήταν συγκεκριμένες προς τους tour operators και με τη συνεργασία των φορέων. Δεν υπάρχει αντίστοιχο φαινόμενο σε καμία χώρα» τονίζει ο ίδιος και εξηγεί ότι «αντίστοιχες εκθέσεις επισκέπτεται μόνο ένας αρμόδιος κυβερνητικός παράγοντας».
Παρόμοια κατάσταση είχε προηγηθεί στην άλλη μεγάλη διεθνή έκθεση για τον τουρισμό, αυτή του Βερολίνου, στις αρχές του περασμένου μήνα. Η κυρία Γκερέκου βρέθηκε εκεί από την πρώτη στιγμή, αναλαμβάνοντας τον δύσκολο ρόλο να ενημερώσει τα ξένα μέσα ενημέρωσης για τα αρνητικά δημοσιεύματα που υπήρχαν την εποχή εκείνη για την Ελλάδα και σήκωσε το βάρος της συνέντευξης Τύπου. Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο κ. Γερουλάνος, προερχόμενος από τις ΗΠΑ όπου είχε συνοδεύσει τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου στη συνάντηση με τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ, αναφερόμενος στις δυσλειτουργίες που δημιουργούνται από το «δικέφαλο» σχήμα στον τουρισμό, κάνει λόγο για «αρνητικές παρενέργειες» που προκύπτουν από την «υποβάθμιση» του τουρισμού σε ένα υπουργείο που έχει άλλους τρεις τομείς: τον πολιτισμό, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τον αθλητισμό. «Η υποβάθμιση εκτός από σημειολογική είναι και ουσιαστική, γιατί ο τουρισμός είναι αρμοδιότητα που έχει ένα υφυπουργείο κατά το ήμισυ, γιατί κατά το άλλο ήμισυ είναι ο αθλητισμός» εξηγεί ο κ. Αγγελόπουλος.
Με τη διάσπαση των αρμοδιοτήτων του τουρισμού σε υπουργείο και υφυπουργείο, «το υφυπουργείο δεν έχει την πλήρη εξουσία για τον τουρισμό», αναφέρει και προσθέτει ότι «στην ουσία το υπουργείο παρεμβάλλεται είτε επικαλυπτικά είτε αλληλοεπικαλυπτικά είτε ελεγκτικά. Σε κάθε περίπτωση, για τους αποδέκτες των ενεργειών και μηνυμάτων δεν είναι συγκεκριμένο ποιος είναι αυτός από τον οποίο πρέπει να προέρχονται οι τελικές αποφάσεις όσον αφορά τον τουρισμό. Σε πολλές περιπτώσεις για τα ίδια θέματα ασχολούνται και ο υπουργός και η υφυπουργός, και σε κάποιες περιπτώσεις λένε διαφορετικά πράγματα» σημειώνει.
Σχολιάζοντας το θέμα, η πλευρά του υπουργού αναφέρει ότι οι αιτιάσεις του κ. Αγγελόπουλου είναι «αδικαιολόγητες» και επισημαίνει ότι τόσο από τον υπουργό όσο και από την υφυπουργό γίνονται από κοινού «συντονισμένες» και «αγωνιώδεις» προσπάθειες «ώστε να σωθεί» τουριστικά το 2010 και πως η συνεργασία μεταξύ τους «είναι άψογη». Σχετικά δε με το ταξίδι στη Μόσχα υπογραμμίζεται ότι η ατζέντα των επαφών ήταν διαφορετική.
«Σήμα κινδύνου» για την πορεία του ελληνικού τουρισμού εκπέμπει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων κ. Ν. Αγγελόπουλος. Επισημαίνει την υποβάθμιση του τομέα στις κυβερνητικές προτεραιότητες, επικαλύψεις αρμοδιοτήτων, διαιώνιση των διαρθρωτικών προβλημάτων, αλλά και απροθυμία των τουριστικών επιχειρήσεων να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Απαντώντας σε ερωτήσεις του «Βήματος», ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ εξηγεί:
Κίνδυνοι για τον ελληνικό τουρισμό.
Ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Π. Γερουλάνος και η υφυπουργός κυρία Άντζελα Γκερέκου
«Σε μεγάλο ποσοστό από τα ίδια αίτια που κινδύνευε τα τελευταία επτά ή οχτώ χρόνια. Απλώς η κρίση είναι το “κερασάκι στην τούρτα” που επιδείνωσε προϋπάρχοντα φαινόμενα. Τα φαινόμενα αυτά, που εντάθηκαν με τα χρόνια, είναι η υπερπροσφορά σε ξενοδοχειακές κλίνες στους καθιερωμένους προορισμούς, με υποτονική ως και μηδενική ανάπτυξη στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας, η διαιωνιζόμενη ανεπάρκεια σε υποδομές τουριστικής κατεύθυνσης (αεροδρόμια, λιμάνια, μαρίνες, οδικοί άξονες) και η μονοδιάστατη προσφορά τουριστικού προϊόντος που στηρίζεται σε στερεότυπα του παρελθόντος. Η Τουρκία, η Αίγυπτος και οι χώρες της Βόρειας Αφρικής προσφέρουν πια τα ίδια προϊόντα με καλύτερους όρους, αλλά και πιο καινούργια προϊόντα όσον αφορά την κατασκευή τους. Ένα άλλο αδύνατο στοιχείο είναι η ανεπαρκής αξιοποίηση των ηλεκτρονικών πωλήσεων, αλλά και η βραδύτητα προσαρμογής στα νέα κανάλια προέλευσης της πελατείας.
Αγνοούνται επίσης οι δυνατότητες ανάπτυξης του θαλάσσιου τουρισμού σε μια χώρα που είναι νησιά και θάλασσα. Το γεγονός ότι το καμποτάζ εξακολουθεί να υφίσταται δεν είναι θέμα χρημάτων, είναι θέμα της αδιαφορίας που επιδεικνύουν όσοι συνδέονται με την άρση ή τη διαιώνιση αυτού του απαράδεκτου καθεστώτος. Το ίδιο ισχύει και για την πολιτική στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, όπου στην Ελλάδα έχουν ιδιαίτερο βάρος. Άλλο μειονέκτημα είναι η ανυπαρξία πολιτικής αερομεταφορών, κατά συνέπεια και προσέλκυσης αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους, οι οποίες βρίθουν σε Τουρκία, Ισπανία και Αίγυπτο. Και ως προς τη φορολογική πολιτική, δεν γίνεται αντιληπτό ότι όταν αυξάνεις τον ΦΠΑ ή όταν επαναφέρεις την επιβάρυνση του 0,60% στα δάνεια που προκύπτει από τον νόμο 128/75, στην ουσία στερείς από επί μέρους επιχειρήσεις και αθροιστικά από τη χώρα πολλαπλάσια έσοδα».
Ποια μέτρα στήριξης χρειάζονται.
«Σε επίπεδο ιδιωτικού τομέα πρέπει επιτέλους να δημιουργηθούν ενότητες (clusters) επιχειρήσεων αρκετά προχωρημένου βαθμού συνεργασίας ώστε να υπάρξει δύναμη διαπραγμάτευσης και αντίστασης απέναντι στις πιέσεις των tour operators. Στον δημόσιο τομέα κυρίαρχο θέμα είναι το να γίνει ο τουρισμός ανεξάρτητος. Ο ρόλος του υφυπουργού να γίνει αναπληρωτή υπουργού Τουρισμού, με περισσότερη αυτονομία και εξουσίες. Παραμένει ωστόσο κεντρικό αίτημα το να εκπορεύεται ο συντονισμός από το γραφείο του Πρωθυπουργού, με τη συμμετοχή όλων των συναρμόδιων υπουργών, οι οποίοι βέβαια έχουν στο μυαλό τους τις δικές τους προτεραιότητες που δεν βοηθούν στη μεγιστοποίηση του αποτελέσματος».
Πώς θα αξιοποιηθούν τα κονδύλια προβολής. Η καμπάνια εσωτερικού προς τους Έλληνες δεν παίζει κανέναν ρόλο.
Υπάρχουν δύο πολύ καλές εκπομπές που φθάνουν. Αυτό που έχει ανάγκη ο εσωτερικός τουρισμός είναι να ασκείται σωστή τιμολογιακή πολιτική, ίδιου περιεχομένου, αν μπορεί να πει κανείς, και προς τα μέσα και προς τα έξω. Ως προς τη διαχείριση των κονδυλίων του εξωτερικού υπήρξε στο παρελθόν υπουργός που έπαιρνε την τσάντα μόνος του και έκανε διαπραγματεύσεις και επιλογές κατά την κρίση του, εξαιρετικά αποτυχημένες στη συντριπτική πλειονότητά τους.
Από στατιστικές και δημοσκοπήσεις έχει αποδειχθεί ότι η χρησιμοποίηση των ηλεκτρονικών μέσων, είτε για κρατήσεις είτε για ενημέρωση, καθορίζει τις τελικές επιλογές των τουριστών σε ποσοστό άνω του 40%. Δεύτερη επιλογή, με ποσοστό 20%, παραμένουν τα πρακτορεία, που καθορίζουν τελικά το πού θα πάει ο πελάτης. Έχουν δημιουργηθεί μεγάλα γκρουπ γραφείων που λειτουργούν παράπλευρα στους tour operators. Επομένως, με τα λίγα λεφτά που υπάρχουν πρέπει να δοθεί τεράστια έμφαση στην ηλεκτρονική προβολή της χώρας και όχι σπουδαία ενίσχυση για συνδιαφήμιση σε μεσαίους και μικρούς tour operators. Σε επίπεδο υφυπουργείου πραγματικά γίνεται πολλή προσπάθεια, στα μέτρα του ασήμαντου προϋπολογισμού που υπάρχει για την προβολή και σε στενή συνεργασία με τους φορείς του ιδιωτικού τομέα, πράγμα που δεν ήταν πάντα αυτονόητο».
Στασιμότητα στις αφίξεις υστέρηση στα έσοδα.
«Ως προς τις αφίξεις, δεν θα μειωθούν πολύ σε σχέση με πέρυσι, κατά τη γνώμη μου θα μειωθούν ελαφρά, αλλά τα έσοδα θα είναι περισσότερο μειωμένα δεδομένου ότι ως τώρα, και δεν νομίζω ότι θα αλλάξει αυτό και στο μέλλον, οι κρατήσεις του εσωτερικού ή του εξωτερικού κατευθύνονται προς μεσαία και φθηνά καταλύματα. Στον εσωτερικό τουρισμό θα υπάρξει υστέρηση επειδή οι τουρίστες θα κατευθυνθούν σε φθηνότερα καταλύματα. Νομίζω όμως ότι η υπερπροσφορά και η κρίση θα φέρουν και χαμηλότερες τιμές καταλυμάτων, που σημαίνει ότι ενδεχομένως οι Έλληνες να έχουν την ευκαιρία με λιγότερα χρήματα να κάνουν τις ίδιες διακοπές που έκαναν στο παρελθόν».
Γιατί είναι οι επιχειρήσεις στο «κόκκινο».
«Αν κρίνει κανείς από τον αριθμό των αγγελιών πώλησης που δημοσιεύουν οι μεσίτες, είναι προφανές ότι υπάρχει τεράστια κρίση. Πολλές οριακά ή ελαφρά κερδοφόρες επιχειρήσεις του παρελθόντος έγιναν εύκολα περιθωριακές αν συνδυαστεί αυτό και με το ότι οι “κάνουλες” όλων των τραπεζών έχουν κλείσει. Επίσης, επειδή τα επιτόκια έχουν αυξηθεί, υπάρχει πλήθος επιχειρήσεων σε κατάσταση ασφυξίας. Ήδη κινδυνεύουν πολλές επιχειρήσεις, γι'αυτό όμως ευθύνονται και οι ίδιες. Οι Έλληνες λειτουργούμε ως “σολίστες”. Έτσι όπως λειτουργούμε όμως, κατακερματισμένοι, είμαστε αδύνατοι για τον μεγάλο ξένο που θα διαπραγματευθεί τις τιμές».
Πόσο επηρεάζει η αρνητική δημοσιότητα.
«Συγκυριακά παίζει τεράστιο ρόλο το ότι προβαλλόμαστε αρνητικά κάθε ημέρα στις τηλεοράσεις. Επηρεάζει ήδη καθώς εδώ και 20 ημέρες οι κρατήσεις έχουν καταρρεύσει. Ο απλός υποψήφιος παραθεριστής δίνει όποια ερμηνεία του επιτρέπει η γνώση του και σκέφτεται “εκεί γίνεται χαμός, θα είναι κλειστά, θα έχουν απεργία οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας”. Όλα αυτά παίζουν ρόλο. Και είμαστε ίσως η μοναδική χώρα που δεν έχει κανενός είδους οργάνωση διαχείρισης κρίσεων και σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας και σε επίπεδο τουρισμού».
πηγή: sete.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου