Εθελοτυφλούν οι παράγοντες του τουρισμού της Ελλάδας

Σε «ιδανικούς αυτόχειρες» θα μετατραπούν οι παράγοντες του τουρισμού της Ελλάδας, αλλά κυρίως οι ξενοδόχοι, με την ακολουθούμενη και φέτος πολιτική τους. Χωρίς ουσιαστικά καμία προσέγγιση σε νέες αγορές, περιορισμένοι στα στερεότυπα των προηγούμενων χρόνων, αρνούνται να κοιτάξουν την αλήθεια κατάματα και να αναπροσαρμόσουν τη συνολική τους θέση στον τουριστικό χάρτη. Έριδες, μικροσυμφέροντα, επαγγελματικές αντιζηλίες και πάνω από όλα η έλλειψη ενιαίας στάσης και αντίληψης του που βρισκόμαστε στην πραγματικότητα, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην απώλεια αυτού που ονομάζεται «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας και δεν είναι άλλο από την παροχή τουριστικών υπηρεσιών.

Εκείνο που δεν έχει γίνει αντιληπτό ακόμα και σήμερα είναι ότι μπορεί τα προηγούμενα χρόνια να υπήρχαν αυτοί οι τουρίστες, κυρίως Έλληνες αν και απαξιωμένοι ως πελάτες, οι οποίοι ήταν διατεθειμένοι να ξοδέψουν πολλά περισσότερα χρήματα για τις διακοπές τους από αυτά που άντεχε η τσέπη τους. Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος, αρκεί να θυμηθεί τα περίφημα «διακοπο-δάνεια» που υπόσχονταν ονειρεμένες ημέρες χαλάρωσης. Ποιός νοιαζόταν αν πλήρωνε υπερβολικά, υπερβολικότατα, υπηρεσίες και καταλύμματα που απείχαν παρασάγγας από τα διαφημιζόμενα; Κανείς. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε λογικό να πληρώνει κάποιος 200, 300, 500 ή και παραπάνω ευρώ για ένα δίκλινο δωμάτιο. Αυτές οι τιμές σήμερα δεν είναι όμως λογικές. Όπως επίσης δεν είναι ομοίως λογικό το επιχείρημα ότι «έχουμε τις ίδιες τιμές με πρόπερσι», καθώς ακόμα και έτσι ιδωμένες αυτές οι τιμές είναι απλά εξωφρενικές.

Την ίδια στιγμή, η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιοκτητών ξενοδοχείων, αυτό που έκανε είναι να ελαχιστοποιεί τα έξοδα μεγιστοποιώντας το κέρδος. Προσωπικό με συμβάσεις μαθητείας, προσωπικό από χώρες όπως η Πολωνία, η Βουλγαρία ή η Ρουμανία, κλπ. Σήμερα, που αυτό το πλασματικό κέρδος εξανεμίζεται, όλοι δηλώνουν έτοιμοι να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους. Μπροστά σε όλα αυτά τόσο το ίδιο το Κράτος, όσο και οι ενώσεις των ξενοδόχων, τουριστικών πρακτόρων, κλπ μοιάζουν να είναι θεατές. Χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την ελληνική παρουσία σε μεγάλες εκθέσεις του εξωτερικού – όπου επί της ουσίας για να γίνει κάτι θέλει πολύ δουλειά – μοιάζουν όλοι εγκλωβισμένοι στο πρότυπο ανάπτυξης που έχει αποτύχει. Από τους ξενοδόχους αυτό που επαναλαμβάνεται μονότονα και κουραστικά είναι ότι δεν υπάρχει χώρος για άλλα ξενοδοχεία, λες και μπορεί κανείς να απαγορεύσει σε έναν να πραγματοποιήσει μία επένδυση αυτού του είδους, ενώ οι τουριστικοί πράκτορες, ρίχνοντας διαρκώς τον πήχυ των απαιτήσεων, στρέφονται σε πελάτες αγορών που όχι αναπτυγμένες, αλλά ούτε καν αναπτυσσόμενες δεν είναι.

Το μόνο σίγουρο μέσα σε αυτό το συνοθύλλευμα είναι ότι τα αποτελέσματα της τουριστικής αγοράς για φέτος, εάν δεν αποφασίσουν όλοι να αναπροσαρμόσουν τη στάση και πολιτικής τους, θα είναι τραγικά. Απέναντι σε όλα αυτά τα αυτονόητα και επείγοντα όλοι μοιάζουν υπνωτισμένοι, βαδίζοντας το βέβαιο δρόμο της αυτοκαταστροφής…

πηγής: newsblog.gr