Ξεκινήσαμε την βόλτα μας, Παρασκευή και 13, εργάσιμη ημέρα, πριν την μεγάλη έξοδο του 15Αυγούστου, από τους πρόποδες του Λυκαβηττού, στην Πλατεία Δεξαμενής.
Πρωί, πλησιάζει δέκα, η παιδική χαρά θα είχε αρχίσει να γεμίζει με παιδάκια και μαθητές προκειμένου να παίξουν μπάλα, με τέρματα αυτοσχέδια δοκάρια, συνήθως τους κορμούς δέντρων. Σήμερα όμως η πλατεία είναι έρημη. Κλειστό ακόμη και το ιστορικό καφενεδάκι της πλατείας που για πρώτη φορά φέτος το καλοκαίρι δεν άνοιξε, μη μπορώντας όπως λένε κάποιοι γείτονες να αντέξει το υψηλό δημοτικό ενοίκιο.
Κατηφορίζοντας προς το κέντρο διαπιστώνουμε ότι οι θέσεις στάθμευσης «κατοίκων με άδεια» είναι …άδειες καθώς οι δικαιούχοι τους έχουν εγκαταλείψει την γειτονιά για διακοπές.
Όπως έχουν εγκαταλείψει τα στέκια τους, στα καφενεία της πλατείας Κολωνακίου και οι περισσότεροι θαμώνες τους. Στη Στάση του λεωφορείου ένας μόνον ηλικιωμένος κάθεται, μάλλον για να ξαποστάσει καθώς η θερμοκρασία έχει ανέβει πολύ με το πέρασμα της ώρας.
Ακόμη και τα «free press», που μας ενημερώνουν για όλα τα τεκταινόμενα στην πόλη μας έχουν «φύγει» σε διακοπές. Τα σταντς τους, τοποθετημένα εμπρός στο πρόσφατα ανακαινισμένο κτίριο art deco της πλατείας, είναι κενά και θα μας τροφοδοτήσουν ξανά με διηγήσεις μετά από τις καλοκαιρινές διακοπές.
Φθάνοντας στην Σόλωνος, σε τίποτα δεν μας θυμίζει τον πολύβουο αυτό δρόμο, σχεδόν πάντα μποτιλιαρισμένο, με διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια. Η κρίση στην αγορά είναι εμφανής: ενοικιαστήρια, πωλητήρια, μαγαζιά κλειστά με λογαριασμούς πολλούς κάτω από την πόρτα είναι αρκετά και σε συνδυασμό με τους εμπόρους που έχουν φύγει σε διακοπές η Σόλωνος δείχνει ένα διαφορετικό πρόσωπο.
Η εικόνα αυτή επιβεβαιώνει πρόσφατη έρευνα της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εμπορικών Επιχειρήσεων (ΕΣΕΕ) σύμφωνα με την οποία από τις 1.252 επιχειρήσεις που βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας οι 215 είναι κλειστές, με αποτέλεσμα η αναλογία των κλειστών/ανοιχτών επιχειρήσεων να φτάνει περίπου το 17%.
Λίγο πριν φθάσουμε στην ανακαινισμένη Νομική Σχολή, που τόσα πολλά έχει τραβήξει από καταλήψεις, πορείες και επεισόδια, συναντάμε τον Πινόκιο, του ήρωα του παραμυθιού του Κάρλο Κολόντι, να ξεκουράζεται σε ένα παγκάκι έξω από μαγαζί με παιχνίδια. Θυμίζοντας μας παιδικές ιστορίες της γιαγιάς «μην λες ψέματα παιδάκι μου, θα μεγαλώσει η μύτη σου»...
Ακαδημίας το ίδιο σκηνικό. Έχει φθάσει σχεδόν 12 το μεσημέρι αλλά λιγοστοί, κυρίως οικονομικοί μετανάστες, βρίσκονται στις αφετηρίες των γραμμών των λεωφορείων, ενώ απέναντι βρίσκεται ο κήπος του πολιτιστικού κέντρο του Δήμου Αθηναίων με το άγαλμα του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά.
Στην Πανεπιστημίου συναντούμε κατά σειρά τα κτίρια του της Ακαδημίας, του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Βιβλιοθήκης, την «νεοκλασική τριλογία», έργα του Γερμανού αρχιτέκτονα Τσίλερ και των Δανών αδελφών Χάνσεν που ξεκίνησαν μεταξύ των ετών 1860 και 1890.
Ελάχιστοι τουρίστες αποθανατίζονται μεταξύ τους μπροστά σε αυτά τα ιστορικά κτίρια της πρωτεύουσας.
Στην απέναντι πλευρά της Πανεπιστημίου, στο δρόμο μας, για την Πλατεία Συντάγματος, συναντούμε το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος, δείγμα της αρχιτεκτονικής των δημοσίων κτιρίων της πρωτεύουσας στην εποχή του Μεσοπολέμου. που έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 1983. Ελάχιστοι περαστικοί μπροστά στο κτίριο της κεντρικής τράπεζας, που συμμετέχει ενεργά στις προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας μας και το σπουδαιότερο εποπτεύει το τραπεζικό μας σύστημα που παρά την σοβαρή κρίση που διανύουμε παραμένει γερά στα πόδια του, έχοντας πρόσφατα περάσει με επιτυχία τα δύσκολα τεστ αντοχής που έγιναν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Στην Πλατεία Συντάγματος, αντικρίζουμε ένα στόλο από ταξί, που σπάνια έχουμε δει. Μια ακόμη επαγγελματική τάξη που βλέπει τα εισοδήματα της να επηρεάζονται από την κρίση. Λίγος κόσμος και στο τρενάκι που κάνει το γύρο της ιστορικής Αθήνας.
Περισσότερη κινητικότητα στην έξοδο του μετρό, όπου μια ηλικιωμένη κυρία αναζητά την τύχη της ψάχνοντας αρκετή ώρα για τον τυχερό λαχνό, μέσα στην ζέστη που έχει σκαρφαλώσει σχεδόν στους 40 βαθμούς!
Ησυχία έξω από τα τρία μεγάλα ξενοδοχεία της πλατείας Συντάγματος. Τα στοιχεία για τις πληρότητες της Αθήνας δεν είναι τόσο αισιόδοξα καθώς στο εξάμηνο παρατηρείται μείωση εσόδων 3,6% και μέση πληρότητα 57,4% στα ξενοδοχεία του Λεκανοπεδίου.
Μετά από ένα διάλλειμα μερικών ωρών καθώς η θερμοκρασία ήταν ανυπόφορη στο κέντρο της Αθήνας βρεθήκαμε το απόγευμα στην πλατεία Κοτζιά. Ένα νέο κορίτσι, από το σιντριβάνι της πλατείας θαύμαζε για ώρα, το κτίριο διοίκησης και το κεντρικό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας που μαζί με τις υπόλοιπες μεγάλες ελληνικές τράπεζες θα πρωταγωνιστήσουν στις εξελίξεις που θα έχουν ως αποτέλεσμα να διαμορφωθεί ο νέος τραπεζικός χάρτης της χώρας.
Κλείνοντας την βόλτα μας περνάμε από την Ομόνοια που έχουν ήδη κυκλοφορήσει οι κυριακάτικες εκδόσεις των εφημερίδων λόγω της αργίας του 15αυγούστου, προσελκύοντας τους πρώτους αναγνώστες που έχουν έρθει για να τις αγοράσουν.
Εικόνες από μια καθημερινή αυγουστιάτικη Αθήνα, πιο ήρεμη, περισσότερο λειτουργική, πιο ανθρώπινη για τους κατοίκους της, ίσως λιγότερη ζωντανή και πιο μελαγχολική διότι είναι τόσο διαφορετική από αυτή που έχουμε συνηθίσει.
Κείμενο-Φωτογραφίες: Αλέκος Λιδωρίκης
πηγή: ana-mpa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου